Marzenia czasami się spełniają! Bardzo chciałem wypróbować ostrygowego wyczynu browaru Bednary i oto wreszcie się udało.
Piwo trafiło do multitapów już dobry miesiąc temu, ale jakoś skrzętnie omijało Wrocław (a przynajmniej moją uwagę). Przyznam, że straciłem już nadzieję na degustację owego, gdy nieoczekiwanie trunek pojawił się na urodzinach Szynkarni. Co więcej, było go tak dużo, że przetrwał jeszcze kilka dni, aż do mojej wizyty w klubie (w imprezie nie mogłem uczestniczyć).
Mało tego! Gdy zastukałem na ul. św. Antoniego, okazało się, że na stanie jest nowe piwo z Artezana, Summer Ale Single Hop Vic Secret, a także ceniony tripel z brukselskiego browaru De la Senne – Jambe De Bois. No to fruuu – zamówiłem deskę piw i oto, czym uradowało się moje podniebienie.
OSTEROIDA
Bednary
Stout ostrygowy
Skład: woda; słód; wywar z ostryg; chmiel; drożdże
Cyferki: alkohol 4,3% obj., ekstrakt 12,5° Blg
O tym piwie mówiło się na długo zanim wylądowało w kegach. Pierwszy w Polsce stout z dodatkiem ostryg, a konkretnie z wywarem z owych morskich mięczaków. To podobno jeden z najcenniejszych (czytaj: najdroższych) owoców morza, mający charakterystyczny, hmmm, słonowodny smak, ale i cieszący gładkością.
Osteroida zachwyciła mnie już samym wyglądem: kapitalna gęsta, drobna brązowa piana przykrywa czarny jak węgiel napój. Byłem pewien, że będzie dobrze.
I rzeczywiście: stout z Bednar cieszy pięknym czekoladowym aromatem, podbitym palonością i „targiem rybnym”. Nie takim cuchnącym kilkudniowym narybkiem, ale świeżością włoskich sklepów z owocami morza.
Smak to odbicie aromatu, pełen czekoladowej oleistej wytrawności, niskiego wysycenia i muśnięty ostrygową nutą. Minimalną, subtelną, ale nadającą piwu szczególny charakter. Jeśli ktoś chce rozpocząć przygodę z owocami morza, polecam Osteroidę. Choć podejrzewam, że już jej nigdzie nie znajdzie – to piwo jest tak dobre, że nie wierzę, by cokolwiek z niego zostało.
SUMMER ALE VIC SECRET
Artezan
Pale Ale
Skład: woda; słód; chmiel Vic Secret; drożdże
Cyferki: alkohol 4,2% obj., ekstrakt 10%
Drugie piwko, jakie znalazło się na mojej desce, to kolejny tego lata Summer Ale od Artezana, po raz kolejny nachmielony australijską odmianą. Po rześkiej Galaxy przyszła pora na Vic Secret, polecaną do chmielenia na zimno, dającą wyrazistą goryczkę i tropikalno-cytrusowe akcenty.
To wszystko prawda. Propozycja podwarszawskiego browaru – ciemno cytrynowa i bardzo mętna (aż za bardzo), pokryta niską, choć gęstą i dość trwałą pianą o niezłym lacingu – faktycznie pachnie owocami tropikalnymi (mango) i cytrusami, ze szczególną rolą mandarynki. Nie jest to aromat intensywny, ale do pale ale jak znalazł.
Gorzej ze smakiem – to zdecydowanie bardziej wytrawne piwo od wersji z Galaxy, obdarzone mocną i zalegającą goryczką. Trochę mi ona nie pasuje do pale ale, wolałbym krótszą i bardziej ułożoną. W buzi grasuje przywołana mandarynka oraz nuta zbożowa, ale nie ma tej rześkości, co u poprzedniczki. Vic Secret zdecydowanie nie będzie moim ulubionym chmielem z Antypodów.
JAMBE DE BOIS
De La Senne
Tripel
Skład: nie podano
Cyferki: alkohol 8% obj., ekstrakt 18,3° Plato, 49 IBU
Na sam koniec zostawiłem sobie piwo najmocniejsze, o najbardziej intensywnym smaku i aromacie. De La Senne uwarzyło podobno najbardziej gorzkiego tripla w Belgii, jednak świetnie skontrowanego przez niskie odfermentowanie, ergo sporą słodycz.
Jambe De Bois do jasno bursztynowe piwko, z mikrą białą pianą o drobnych pęcherzach i słabo zauważalnym lacingu. Za to aromatu przeoczyć nie można – nos zalewa fala cytryny, miodu (leżakowanie robi swoje) i przypraw.
Ciało, jak to w triplu, jest bardzo oleiste i nieco wyklejające, ale mimo swego ciężaru gatunkowego rześkie. Cytrusy, miód i korzenne przyprawy występują tu w rolach głównych, by w finale oddać palmę pierwszeństwa miłej, lekkiej goryczce. Jedyne co mi nie pasuje, to ciut za wysokie wysycenie. Nie zmienia to faktu, że to jeden z lepszych tripli, jakie w życiu piłem.
