Zdjęcie wykonane w pracowni Magdy M. 😉

Być może blogerowi nie wypada uganiać się za piwami z browaru regionalnego, ale ja mam gdzieś wypadanie. Skoro ekipa, która zaczyna kumać bazę wypuszcza TAKIE piwa za TAKĄ cenę to trzeba je mieć.

Nie chcę wyjść na hipokrytę mówiąc „a bo ja to zawsze uważałem, że w browarze Fortuna robią całkiem niezłe piwa”, ale fakt faktem – to właśnie firma z Miłosławia jawiła się jako ta, która jest w stanie zrozumieć piwną rewolucję. Ich Pils – pod warunkiem udanej warki – odkąd sięgam pamięcią był jednym z lepszych na rynku, Porter Bałtycki – zazwyczaj genialny. Z pozostałymi piwami, umówmy się, bywało różnie. Szczególnie zęby zgrzytają na myśl o pseudobelgijskich potworkach z rodziny Komesa.

W tym roku na rynku pojawiły się kolejne „niestandardowe” piwa Fortuny: Witbier, Pale Ale ze świerkiem, Belgian IPA… Ja wiem, z perspektywy piwnej rewolucji nie ma się czym jarać, jednak w przypadku świata oderwanego dotąd od nowej fali nie sposób nie podnieść kciuka w górę za samo nawrócenie. Za to nie sposób nie wybałuszyć oczu ze zdumienia, gdy browar regionalny wypuszcza na raz dwa nowe Portery Bałtyckie i Russian Imperial Stout. To jest cios, niezależnie od klasyfikacji przedsiębiorstwa. Zwłaszcza, gdy cena jeednej butelki nie przekracza 7 zł. Afera z Porterem Cieszyńskim wygląda przy niej karykaturalnie.

O jakość Porterów się nie obawiałem, o RISa – już tak. No ale nie ma co ferować wyroków zawczasu. Lejmy piwo do szkła!

KOMES PORTER MALINOWY
Fortuna
Porter Bałtycki
Warka: 23.03.2018
Cyferki: alkohol 8,5% obj., ekstrakt 21%
Skład: woda; słody pilzneński, palony, ekstrakt słodowy, zagęszczone soki malinowy i jabłkowy; cukier; chmiel Herkules; wanilia, chili; drożdże W34/70
Cena: 6,90 zł (Pod Wiaduktem, Kraków)

Niuch niuch, mlask mlask. Pierwsze, co przychodzi mi do głowy po degustacji to hasło: Komes Porter Malinowy to nie jest moja bajka. Trunek, jak sugeruje nazwa, naspidowano sokiem malinowym. Do tego doszły: sok jabłkowy, laski wanilii i chili. Jednak to właśnie tytułowy dodatek wygrywa wyścig do zmysłów degustującego. W aromacie maliny mieszają się z kawą, ciastkiem z czekoladą oraz odrobiną wanilii.

To co wpływa na „nie moją bajkę” to przesadna słodycz, za którą odpowiada oczywiście sok i dość niskie odfermentowanie. Nie czepiam się wykonania piwa, bo widzę, że taki był koncept piwowara, jednak mnie nie do końca pasuje taki atak słodkości. Maliny, wanilia, czekolada harcują jak szalone. Użycie chili okazuje się ratować sytuację – lekko szczypie w gardziołko. Jak nie jestem zwolennikiem ostrości, tak tutaj siadła jak należy. [6]

KOMES PORTER BAŁTYCKI PŁATKI DĘBOWE
Fortuna
Porter Bałtycki
Warka: 23.03.2018
Cyferki: alkohol 9% obj., ekstrakt 21%
Skład: woda; słody pilzneński i palony, ekstrakt słodowy; płatki dębowe; chmiel Herkules; drożdże W34/70
Cena: 6,90 zł (Pod Wiaduktem, Kraków)

Jeśli miałbym w ciemno wybrać jedno (z tych trzech) piwo, które zrobi na mnie największe wrażenie, postawiłbym na Komes Porter z płatkami dębowymi. I bym się nie pomylił, ponieważ to naprawdę pyszny, świetnie wyważony trunek. Dębina daje o sobie znać już po otwarciu butelki – muśnięcie wanilią i drewnem cudnie komponuje się z czekoladą, śliwką i kakao. Gdy mocnej się zaciągam, wyczuwam odrobię alkoholu, ale na poziomie dozwolonym dla piwa 9%.

Mimo że ta wersja Porteru wyróżnia się równie pełną fakturą, to jednak brak doku, wyższe odfermentowanie i nieco intensywniejsze gazowanie nadają mu szlachetności i zachęcają do picia. Czekolada z wanilią oraz kawa zbożowa łączą siły w ustach, by dać mi prawdziwe smakowe szczęście. Bardzo dobry wywar. [8]

KOMES RUSSIAN IMPERIAL STOUT
Fortuna
Imperial Stout
Warka: 8.09.2018
Cyferki: alkohol 12% obj., ekstrakt 25%
Skład: woda; słody pilzneński, czekoladowy, monachijski, karmelowy, esktrakt słodowy, żytni, jęczmień prażony; chmiele Herkules, Klon-18, Slovianka; drożdże US-05
Cena: 6,90 zł (Pod Wiaduktem, Kraków)

I to jest, proszę Państwa, okrutnik co się zowie. Nie należę do ludzi, którzy wylewają piwo do zlewu (w końcu za nie zapłaciłem, szkoda marnować!), a jeśli już, rzadko się tym chwalę, ale w tym wypadku nie miałem wyjścia. Średnio mi się uśmiecha picie farby emulsyjnej…

Aldehyd octowy przekracza tu wszelkie normy przyzwoitości, co dziwi tym bardziej, że podobno piwo leżakowało w tanku przez pół roku. Po przelaniu piwa do pokalu w pokoju zaczyna pachnieć tak, jakbym otworzył wiadro rzeczonej farby. A przecież mam to jeszcze wziąć do ust! Ciężko wyzbyć się wrażenia emulsyjności także w buzi. Próbując znaleźć jakieś plusy wypisałem sobie „przyjemna pełnia” oraz „muśnięcie kawą i czekoladą”. To jednak zaklinanie rzeczywistości. Do farby emulsyjnej po ogrzaniu dochodzi piekący alkohol. Fu. Totalnie nieułożone piwo, wyraźnie sknocone na etapie fermentacji. Omijać. [2]

**

Jedno świetne piwo, jedno niezłe i jedna padaka. Sami oceńcie czy to dobrze. Niezależnie od wyników waszego osądu polecam spróbowanie wszystkich propozycji Fortuny – za taką cenę można się poświęcić i zaryzykować uroczyste spłukanie zawartości butelki w kanalizacji.

Soundtrack: nigdy nie byłem wielkim fanem Pixies i krążek „Head Carrier” tego nie zmieni, ale „Tenement Song to ja szanuję. 😉