Z piwem jest jak z niektórymi ludzi. Zapowiada się znakomicie, ale po bliższym poznaniu okazuje się, że to po prostu szmata. W dodatku mokra.

Propozycja chłopaków z browaru Doctor Brew przygotowana z myślą o Beer Geek Madness była jedną z niewielu polskich nowości (jedyną?), której nie spróbowałem podczas wrocławskiej imprezy. Powód był prosty – skoro trzeba oszczędzać siły i sprawność umysłu na piwa, których jest mało, można odpuścić trunek już rozlany do butelek i kupić go kilka dni później w sklepie.

Z dużą rezerwą podszedłem do tej inwestycji. W trakcie BGM nasłuchałem się bowiem wielu uwag na temat Saxy Berry: a że ciężka, a że śmierdzi, a że nie czuć zapowiadanych dodatków, o standardowym dla Doktorów błocie nie wspominając. Skądinąd zastanawiam się, dlaczego przez rok nie rozwiązali problemu z mętnością w piwie. Wygląd, wbrew pozorom, ma znaczenie.

Wracając do tematu trunku, który bazował trochę na rozwiązaniach zastosowanych przy DB Barley Wine (a raczej Triple IPA). Jak to w przypadku większości piw, które są hejtowane, miał u mnie pewien handicap, gdyż oczywiście dobre serduszko każe mi takich delikentów traktować łagodniej. No i potraktowałem, bo nie jest z tym piwem aż tak źle. Ale dobrze też nie jest.

ZAPACH: spod kapsla buchły chmiele, pomyślałem więc, że przewrażliwione towarzystwo przesadza. Gdy jednak Saxy Berry znalazło się w szkle i nieco ogrzało, szybko wylazła z niego mokra szmata, oblana nie wodą, a śląkwą (zalewą z kiszonych ogórków). Gdy już przywykłem do tego smrodku, wyłapałem inne, tym razem pozytywne, naleciałości: karmel, morele oraz mango. Porzeczki oraz płatków whiskey nie znać praktycznie wcale.

PIANA: biała, złożona z drobnych pęcherzy. Dość wysoka i relatywnie trwała, nieźle koronkująca.

KOLOR: ciemny pomarańcz, bardzo mętny (wygląda jak jakaś drożdżowa zawiesina).

SMAK: gęste, nisko wysycone piwo – zgodnie zresztą z oczekiwaniami. Wbrew obiegowej opinii nie mam problemu z wyłapaniem charakterystycznej cierpkiej słodyczy czarnej porzeczki. W Saxy Berry dominuje właśnie taka ulepkowata słodycz, podbita kwaśnością. Zaskakująco mało tu goryczki na finiszu, za to lekkie grzanie whiskey pojawia się w gardziołku.

Piwo od Doctor Brew nie jest ani tak słabe, jak go malują, ani tak dobre, jak się zapowiadało. Przyczyn porażki upatruję właśnie w tej cholernej mokrej szmacie, która uprzykrza każdy kontakt z Saxy Berry.

SAXY BERRY
Doctor Brew
Black Currant Triple IPA
Warka: 07-2015
Skład: woda; słody pilzneński, karmelowy; chmiele Ella, Mosaic, Amarillo, Centennial; drożdże; czarna porzeczka, ekstrakt słodowy, płatki z beczki po whiskey
Cyferki: alkohol 10% obj., ekstrakt 24%, 40 IBU
Cena: 9,25 zł (Piwnica, Wrocław)

Soundtrack: jak niedawno pisałem, zupełnie nie mam ochoty na słuchanie nowości, za to chętnie wracam do kawałków z ubiegłych lat. W przypadku tego piwa wybiorę song Please The Trees, w końcu Czesi grali na Beer Geek Madness.