Wracam do porzuconej rok temu serii z obietnicą częstszego publikowania materiałów. Dziś dowiecie się m.in. o tym, czym różnią się od siebie poszczególne odmiany Lambika.

PRZECZYTAJ WSZYSTKIE CZĘŚCI SŁOWNICZKA

Lambic – (o Lambiku już pisałem tutaj, ale dla porządku przypomnę) pochodzące z Belgii piwo fermentacji spontanicznej, które swój dziki, kwaskowy smak zawdzięcza m.in. drożdżom Brettanomyces. Do jego produkcji używa się słodu jęczmiennego i pszenicy. Nazwa wywodzi się od miasta Lambeek, położonego na zachód od Brukseli.

Faro – odmiana Lambika, powstająca z blenodwania kilku roczników tego trunku. Dodatkowo piwo dosładza się cukrem kandyzowanym lub skarmelizowanym. Niekiedy dodaje się do niego ziół i przypraw

Geuze – także Gueuze – odmiana Lambika, która powstaje w wyniku kupażowania kilku roczników tego piwa. Najczęściej blend tworzy się z: rocznego, dwuletniego i trzyletniego Lambika. Najmłodszy wnosi cukry potrzebne do refermentacji, natomiast starsze roczniki wpływają na dzikość aromatu i smaku.

Mars – obecnie już nie produkowana odmiana Lambika. Produkowana była z wysłodzin po warzeniu podstawowego piwa i charakteryzowała się niską zawartością alkoholu (ok. 2%).

Owocowe Lambiki – popularne odmiany Lambika, do produkcji których – oprócz bazowego piwa – używa się także owoców. Najczęściej występuje Kriek (z wiśniami) oraz Framboise (z malinami), ale znane są wersje z brzoskwiniami (peche), czarną porzeczką (cassis), truskawkami (aardbei) czy winogronami (druif).

**

Aerometr – sprzęt używany do mierzenia gęstości cieczy, za sprawą siły wyporu. W piwowarstwie najczęściej używamy aerometru Ballinga, za pomocą którego możemy określić zawartość sacharozy w brzeczce.

Aerator brzeczki – inaczej napowietrzacz – urządzenie służące do napowietrzenia brzeczki przed zadaniem drożdży, co zapewnia im optymalne warunki do przeprowadzenia fermentacji. Nie jest wymagany (brzeczkę można napowietrzyć np. dynamicznie ją przelewając z kadzi filtracyjnej do fermentora), ale znacząco ułatwia pracę i wpływa na sterylność procesu.

Beta-kwasy – inaczej lupulony – podobnie jak alfa-kwasy to organiczne związki chemiczne klasyfikowane jako żywice, które znajdują się w chmielu. W przeciwieństwie do alfa-kwasów, beta-kwasy są praktycznie nierozpuszczalne, dlatego nie wpływają bezpośrednio na smak piwa.

Yakima Valley – obszar położony w stanie Waszyngton w USA, słynący z upraw winorośli oraz chmielu. Szacuje się, że ok. 75% amerykańskich chmieli (ok. 25 tysięcy ton rocznie) zbiera się właśnie w tej części państwa. To także tam opracowywane i testowane są kolejne odmiany.