W warzeniu, oprócz samej zabawy, najprzyjemniejsza jest degustacja innych piw. Tym bardziej, że w kuchni robi się cholernie gorąco.

Kto warzył, ten wie (ależ się kurde mądrzę! :D), że oto przed sobą masz dobre 8 godzin spędzonych przy garach w kuchni, z czego przynajmniej połowa czasu ogranicza się do błędnego patrzenia w ich zawartość. Grzechem byłoby tego nie wykorzystać i nie spróbować jakichś „sklepowych” piw!

Tym bardziej, że warzenie w lecie niesie ze sobą konieczność regularnego zwilżania ust. Nie dość, że gorąco bucha z garnków, to jeszcze słońce nagrzewa pomieszczenie do niebotycznych temperatur.

Na szczęście przewidziałem taki obrót spraw, dlatego też przyniosłem do Kokosa cztery premierowe piwa. Nie przewidziałem jednak, że Koledze wywiało z domu sensowne szkło, przez co będziemy musieli sączyć ze szklanek. Ale co tam – też będzie! Oto co z mych badań wynikło.

MNICH
Profesja
A La Grodziskie
Warka: 17-09-2015
Skład: woda; słód wędzony, pilzneński; chmiele Lubelski, Hallertauer Tradition; drożdże grodziskie
Cyferki: alkohol 3,2% obj., alkohol 8,6 Plato, 14 IBU
Cena: 6,35 zł (Rewia Piwa, Kraków)

Na dzień dobry odpaliłem grodziskie, a raczej interpretację tego stylu w wykonaniu wrocławian z Profesji. Chłopaki użyli tradycyjnych drożdży do grodzisza, które udało im się pozyskać z butelki po oryginalnym reprezentancie stylu.

To co od razu rzuca się w nos, to intensywna wędzoność w duchu szynkowym – dobrze, że napisano na butelce „a la”. Sporo tu także akcentów ziołowych oraz minimalnej nuty diacetylu. W smaku wędzonka również mocno daje o sobie znać, a podbija ją niezła jak na styl pełnia. Nasycenie się zgadza – jest mocne, niemal szampanowe. Na finiszu pojawia się umiarkowana goryczka i kwaskowość.

Mnich na konkursach pewnie by przepadł, ale ja wypiłem go z przyjemnością.

SOMERO
Bojan
Summer Ale
Warka: 26-09-2015
Skład: woda; słody pilzneński, Carapils, Carahell, pszeniczny; chmiele Chinook, Cascade, Mandarina Bavaria; drożdże
Cyferki: alkohol 4,0% obj., ekstrakt 10%
Cena: 4,35 zł (Rewia Piwa, Kraków)

Po bardzo udanym Maorysie w Bojanowie postanowili pójść tropem nowej fali i sięgnęli po Summer Ale, nazwane Somero. Tym razem dała o sobie znać niestabilność tamtejszego sprzętu (a może technologów), która poskutkowała obecnością diacetylu i DMS.

Te dwa nieprzyjemne zapachy szybko zdobywają przewagę nad cytrusami, które ostro walczą o palmę pierwszeństwa. Gdy mój nos przyzwyczaja się do wad robi się przyjemniej, ale nie na tyle, bym miał klasnąć w dłonie. W smaku z kolei wyraźnie brakuje akcentów chmielowych. Piwo jest wodniste, zdominowane przez nuty zbożowe. Na plus mogę zaliczyć miłe, spore wysycenie oraz niezłą goryczkę w duchu albedo.

Tym razem w Bojanowie coś poszło nie tak – Somero do poprawki.

NAMASTE
Reden
APA
Warka: 01.10.2015
Skład: woda; słody Pale Ale, wiedeński, pszeniczny, karmelowy jasny; chmiele Chinook, Simcoe, Citra, Amarillo, Cascade; drożdże
Cyferki: alkohol 5,0% obj., ekstrakt 13 Plato, 40 IBU
Cena: 7,79 zł (Rewia Piwa, Kraków)

Browar Reden skumał się z katowickim klubem podróżników Namaste i przygotował dla niego dedykowane piwo – APA. Wybór baaardzo ostrożny, ale adekwatny i do podróżowania, i do pory roku, w jakiej przychodzi nam go sączyć.

Do degustacji zachęca aromat unoszący się z butelki – multiwitamina owocowa! Mango, brzoskwinie, papaja, pomarańcza, nawet jabłko. Samo dobro! Cieszy też miłe odczucie w ustach, relatywnie pełne jak na styl, wysoko nasycone, smagające po języku i podniebieniu paletą owoców tropikalnych i cytrusów.

Bardzo smaczne, rześkie piwo. Chętnie wychylę jeszcze raz.

DOUBLE WITBIER
Wrężel
Double Witbier
Warka: 23-12-2015
Skład: woda; słody pilzneński, pszeniczny, pszenica niesłodowana; chmiele Styrian Goldings, Saaz, Citra, Palisade; skórki słodkiej i gorzkiej pomarańczy; kolendra; drożdże S-33
Cyferki: alkohol 5,9% obj., ekstrakt 16,5 Plato, 28 IBU
Cena: 7,99 zł (Rewia Piwa, Kraków)

Browar Wrężel postanowił na chwilę dać sobie spokój ze wszystkimi wcieleniami IPA i APA. Zamiast amerykańców, sięgnął po styl belgijski na modłę Pintową, czyli podwójny Witbier. Można dyskutować, czy lekki, sesyjny gatunek jest sens podkręcać do wersji Double, ale nie bądźmy purystami. Jeśli tylko jest smacznie to pyszczek się cieszy.

Propozycja Wrężela do mnie osobiście jednak nie trafia, gdyż w aromacie dominuje kolendra – ja wolę witki typowo cytrusowe. Oczywiście, nie brakuje tu pomarańczy i tropików od chmielu, ale nacisk położony jest jednak na mydliny. Przyjemniejszy jest za to smak – zgodnie z moimi wyobrażeniami DW to piwo pełne, a przy tym kuszące cytrusową słodyczą.

Całkiem niezłe piwo, choć – jak mówię – jak dla mnie za bardzo kolendrowe.