Herbata Sencha to jeden z moich ulubionych gatunków – mógłbym ją chłeptać godzinami. No chyba, że przestrzeliłem czas jej parzenia.

Browar Kingpin lubi eksperymentować z dodatkami, stąd też nie zdziwiło mnie, gdy w końcu sięgnął po herbatę. I to od razu po japońskiego klasyka – zieloną Senchę. Tu od razu nasuwa mi się pewna uwaga co do nazwy Mandarin, gdyż ta jakby nie było kojarzy się z Chinami. Moim zdaniem lepszym mianem byłby choćby Sensei – ale to tylko czepialstwo kolesia, który zgrywa się, że ma pojęcie o herbacie.* 🙂

Trzeba wam wiedzieć, że herbatę zieloną można parzyć na kilka sposobów oraz kilka razy. Sencha nadaje się do dwukrotnego zalania wodą o temperaturze 70-75 stopni Celsjusza. Tylko woda o takich parametrach potrafi w pełni uwolnić i uwypuklić bukiet aromatyczny Senchy.

Druga sprawa to czas parzenia. Jeżeli chcecie otrzymać herbatę zieloną, która Was pobudzi, parzcie ją 2-3 minuty. Przez ten czas teina nie zwiąże się z garbnikami, co zagwarantuje, że napar będzie rześki i lekki w smaku. Jeśli z kolei zależy Wam na ukojeniu, warto trzymać liście w wodzie nieco dłużej, 7-8 minut, by zaszła wspomniana reakcja teiny i garbników. Ale uwaga! Jeśli będziecie trzymać Senchę zbyt długo w wodzie, jej smak stanie się gorzkawy, ściągający i nieprzyjemny.

Piszę o tym wszystkim nie bez powodu. Oto bowiem racząc się drugą warką powszechnie chwalonego herbacianego AIPA od Kingpina mam wrażenie, jakbym właśnie pił herbatę, którą parzono nieco zbyt długo.

ZAPACH: herbaty zielonej w zapachu nie wyczuwam, za to sporo cytrusów i owszem, przede wszystkim grejpfrut. „Zielone” zapachy gwarantuje miła dawka sosnowego lasu. Po ogrzaniu na wierzch wychodzi lekka pieprzność, która jak mniemam pochodzi od chmielu Pacific Jade.

PIANA: biała, drobna o ładnym lacingu. Mogłaby być nieco wyższa.

KOLOR: pomarańczowy, mocno zmętniony.

SMAK: wracam do tego, o czym pisałem parę akapitów wyżej. Otóż najbardziej charakterystycznym elementem Mandarina jest mocna, ściągająca goryczka, która jednak nie wywodzi się od chmielu, a właśnie od herbaty, która zbyt długo pływała w ciepłej wodzie. Dla mnie osobiście nie jest to przyjemne odczucie. Oprócz Senchy, czuć tu wyraźnie iglaki i cytrusy, które podkręcają rześkość piwa. Jego ciało jest relatywnie pełne, to zapewne sprawka żyta.

Mandarin to wbrew mojemu narzekaniu piwo całkiem dobre i orzeźwiające jak na ten poziom alkoholu, jednak przy kolejnej warce oczekuję naprawienia efektu zbyt długo parzonej herbaty.

*edit: jak słusznie zwracają mi uwagę twórcy piwa, w metryczce podkreślili, że do wyrobu Mandarina uzytko chińskiego wcielenia Senchy (przypominam – herbaty tradycyjnie japońskiej) – chytra pułapka! 😀

MANDARIN
Kingpin
American IPA
Warka: 02 17/12/2015
Skład: woda; słody pale ale, caraclair, żytni; chmiele Pacific Jade, Centennial, Equinox, Citra, Cascade; herbata liściasta Sencha; drożdże US-05
Cyferki: alkohol 7,3% obj., ekstrakt 16,5 Plato
Cena: 9,39 zł (Rewia Piwa, Kraków)

Sondtrack: Państwo pozwolą, że zrobię im krzywdę i zaproponuję kompozycję koleżki Merzbowa, jednego z najbardziej znanych przedstawicieli sceny alternatywnej z Japonii: