Odwieczna walka czerni z bielą przenosi się także na piwo! Zawody prowadzi browar Birbant, a ja oceniam, który kolor jest lepszy.

W polskim krafcie w modzie jest ostatnio wypuszczać po dwa piwka na raz, a niech towarzystwo się cieszy większą ilością napitku. Przykłady? Ot, choćby Kingpin (piwa Rocknrolla i Berserker) czy AleBrowar (HBC 342 i 430). Teraz na podobny pomysł wpadł warzący w Zarzeczu Birbant.

Idea była następująca: tworzymy piwo o takich samych parametrach (alkohol, ekstrakt, IBU), chmieleniu (o, znowu Sorachi Ace…) i drożdżach. Różnica polega na użyciu nieco innego zasypu, który miał sprawić, że jedno piwo będzie jasne, a drugie ciemne. Co dały te zabawy?

BIRBANT WHITE IPA
Birbant
AIPA
Skład: woda; słody pale ale, pszeniczny; chmiele Sorachi Ace, Centennial, Tomahawk, Chinook; drożdże US-05
Cyferki: alkohol 6,5% obj., ekstrakt 15,5 Blg, 60 IBU
Cena: 7,70 zł (Drink Hala, Wrocław)

Zaczynam tak, jak Bóg przykazał – od piwa jasnego, a tak naprawdę pomarańczowego, likierowo mętnego, pokrytego białą, drobną, niezbyt wysoką pianą. White IPA, wbrew nazwie nie jest bynajmniej połączeniem AIPA z witbierem. Chodziło tylko o podkreślenie różnicy w wyglądzie.

Wącham płyn i stwierdzam, że dominującą rolę odgrywa w nim chmiel Sorachi Ace, który ostatnio stał się wyjątkowo popularny w Polsce. Hurtownicy widocznie sprowadzili go całkiem sporo do naszego kraju. W aromacie rządzą więc nuty mandarynki i kokosa. Gdzieś tam w tle pałęta się kilka ździebeł ziół, ale tylko symbolicznie. No i, niestety, jest DMS (minimalny, ale jednak).

W smaku od pierwszego łyku cieszą nas mandarynki i cytryny, wspomagane przez zieleninę. Finisz to zaś przyjemna, mocna gorczyka. Ogólnie jednak uważam, że White IPA z Birbanta jest zbyt słodka.

BIRBANT BLACK IPA
Birbant
AIPA
Skład: woda; słody pale ale, monachijski, barwiący, karmelowy; chmiele Sorachi Ace, Centennial, Tomahawk, Chinook; drożdże US-05
Cyferki: alkohol 6,5% obj., ekstrakt 15,5 Blg, 60 IBU
Cena: 7,90 zł (Drink Hala, Wrocław)

Czarna odmiana nowego specyfiku Birbanta jest, eeeee, ciemnobrunatna z brązowymi przebłyskami i zupełnie nieprzejrzysta. Zdobi ją bardzo ładna jasnobrązowa piana, drobna i gęsta. Zdecydowanie ładniejsza od tej u białego koleżki.

Zapach, aha, oczywiście, że króluje Sorachi Ace… Mandarynka i kokos harcują po nosie ile wlezie. Na szczęście aromat uzupełnia czekolada, słonecznik, a także odrobina tytoniu. Szkoda, że to wszystko nie jest tak intensywne, jak przypadku White IPA.

Rozczarowuje mnie za to smak – no gdzież tu jest ten black?! Czuję niemal wyłacznie owoce, z przewagą mandarynek i pomarańczy. Czekolada niby jakaś tam jest, ale minimalna – mnie zdecydowanie nie zadowala. Goryczka także mogłaby być większa…

Ogólnie jest to niezłe piwo, bez wad, ale spodziewałem się po nim czego znacznie lepszego.

Soundtrack: mógł być tylko jeden. Michaś – wstawaj już tego grobu, nie wygłupiaj się!