Krosno, Bóbrka, Jasło, Jedlicze – arabskim szejkom jeszcze o bogactwie się nie śniło, gdy w moich rodzinnych stronach zaczęto masowo wydobywać ropę naftową. To ona jest główną bohaterką kooperacyjnego piwa BroKreacji i Browaru Dukla.
Nie ma sensu, bym na blogu piwnym opisywał historię przemysłu naftowego oraz badania Ignacego Łukasiewicza, gdyż to wszystko możecie sobie swobodnie wygooglować (albo rzucić okiem na Wikipedię). Natomiast muszę podkreślić, że to właśnie w okolicach mojego rodzinnego Krosna, konkretnie w Bóbrce, powstała z jego inicjatywy pierwsza na świecie kopalnia ropy naftowej. Polecam odwiedzić tamtejsze muzeum przy okazji wizyty na Podkarpaciu – to naprawdę fascynujące przeżycie.
Łukasiewicz część życia spędził w samym Krośnie, w tym w Polance – kiedyś podmiejskiej wsi, dziś dzielnicy, w której mieszkam. Nieopodal mojego rodzinnego domu stoi pałacyk, w którym pracował. Niedawno prywatny inwestor odrestaurował to miejsce, stworzył hotel, SPA i restaurację, a w planach ma także powołanie do życia izby pamięci genialnego farmaceuty. Pałacyk możecie zobaczyć na poniższym zdjęciu. Na drugim zaś widnieje pomnik Ignacego, ustawiony w samym centrum Krosna, przy placu Konstytucji 3 maja. Zaznaczcie sobie jako punkt obowiązkowy wycieczki. 😉
Marek Zajdel, boss browaru Dukla, pochodzi z Krosna, dlatego powyższą historię zna doskonale. I pewnie dlatego tworząc kooperacyjne piwo z BroKreacją zaproponował, by to właśnie nafta była tematem przewodnim. Tak oto powstał Nafciarz Dukielski – Whisky Rye Double Brown Porter. Brzmi skomplikowanie, smakuje świetnie!
ZAPACH: wystarczy rozłożyć na czynniki pierwsze gatunkowe oznaczenie Nafciarza, by wiedzieć, z czym będzie się miało do czynienia. Spalone kable, pokłady kolejowe i asfalt to jedno, a orzechy i czekolada – drugie. Ba, można tu nawet dowąchać się do nut ziołowo-pieprznych brytyjskiego EKG. Good one!
PIANA: kremowa, złożona z drobnych (większość) i średnich pęcherzy. Piękny lacing.
KOLOR: ciemnobrunatny, nieprzejrzysty. No, Panie, nafta!
SMAK: rządzi słód whisky nie tylko pod postacią asfaltu, lecz także charakterystycznej goryczki, ale nie brakuje także orzechów, czekolady i smagnięcia ziołem. Piwo jest gładkie, oleiste i charakternie gorzkie.
Nafciarz Dukielski to propozycja zdecydowanie dla fanów o wyższym stopniu wtajemniczenia – moja Rodzicielka orzekła, że śmierdzi asfaltem. Ja, że cholernie mi smakuje.
NAFCIARZ DUKIELSKI
Browar Dukla/BroKreacja
Whisky Rye Double Brown Porter
Warka: 30.04.2016
Skład: woda; słody whisky 45 ppm, Pale Ale, żytni, monachijski II, czekoladowy pszeniczny; Carafa Special III; chmiele Warrior, EKG, S-04
Cyferki: alkohol 6,3% obj., ekstrakt 16 Plato, 60 IBU
Soundtrack: oczywiście, że będzie coś z Podkarpacia. Krusher to jeden z najbardziej znanych składów rodem z Krosna. Dziś na wokalu z coraz lepiej radzącą sobie Klaudią, ale najlepszy skład miał z Pablo. Razem wykuli jedną epkę, w tym genialny numer tytułowy:
Jeśli soundtrack z Podkarpacia do tego piwa to… tylko dukielska Lux Occulta 😉
Lux Occulta już u mnie kilka razy była, więc stwierdziłem, że poleci Krusher. Tym bardziej, że Ignaś Łukasiewicz i nafta bliżsi są jednak ziemi krośnieńskiej niż dukielskiej 😉
Ale smaka robisz, chyba będę musiał poprosić znajomych o zakup i podrzucenie kilku butelek (no chyba, że ktoś ma cynk, gdzie w Krakowie znajdę 😉 ). A i Krusher też podejdzie, chociaż ja raczej zdecyduję się na prehistorię – circa 2003.
P.S. Warto też wspomnieć, że w pałacyku było też przez wiele lat przedszkole, więc kilka pokoleń (w tym i moje) miało okazję przesiąknąć klimatem 🙂
Yo! W Krakowie Nafciarz na pewno był dostępny w Rewii Piwa przy al. 29 Listopada czy Strefie Piwa przy Prażmowskiego. W Krośnie raczej nie do dostania. 😉
Co do Pałacyku to przyznam, że nie wiedziałem o przedszkolu. Wprowadziłem się do Polanki w 2003 r. już jako gimnazjalista i z tego budynku pamiętam tylko Komisję Wyborczą 🙂